Είτε επιλέξει κάποιος τη γαλλική (Caniche) ή την αγγλική (Poodle) ονομασία του, το πιο παρεξηγημένο σκυλί στον κόσμο, αποτελεί την απόδειξη πως ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, τελικά, δεν είναι το βιβλίο.
Aρκεί ν’ αναφέρετε απλώς τη λέξη «Κανίς» σε κάποιον που δε γνωρίζει αρκετά από σκύλους και το μυαλό του θα πάει σε ηλικιωμένες κυρίες, κακομαθημένα παιδάκια και χαϊδεμένους σκύλους του… καναπέ με εξεζητημένα κουρέματα.
Kι όμως, πρόκειται για ένα εξαιρετικά δραστήριο σκυλί, που ξεκίνησε την… εργασιακή καριέρα του ως retriever (σκύλος επαναφοράς από το νερό).
Το μεγαλύτερο από τα τρία μεγέθη, το στάνταρ, που θεωρείται και το παλαιότερο της φυλής, ήταν ένα από τα καλύτερα εργασιακά σκυλιά για το νερό. Όλα εξάλλου τα Κανίς θεωρούνται καλοί κολυμβητές εκτός ίσως από έναν κυνηγό τρούφας (ίσως Τόι ή Μινιατούρα) που δεν έμπαινε ποτέ στο νερό αλλά ήταν ιδανικό λόγω του μικρού μεγέθους, της εξαιρετικής όσφρησης και της υπομονής του για την αναζήτηση της πανάκριβης λιχουδιάς.
Ένας σκύλος με ιστορία
Αν και οι Γάλλοι το θεωρούν τον «εθνικό τους σκύλο» (Caniche) και έχουν υιοθετήσει την πατρότητά τους, είναι γερμανική η προέλευση των σκυλιών, με την αγγλική τους ονομασία «Poodle» να προέρχεται από το γερμανικό Pudel ή Pudelin, που σημαίνει περίπου τον ήχο που κάνει κάτι όταν βουτάει στο νερό.
Αν ανατρέξει κάποιος βαθιά στο παρελθόν, λέγεται πως το σημερινό «κανισάκι» προέρχεται από τα τσοπανόσκυλα της Ασίας που αργότερα ταξίδεψαν μαζί με τους Γότθους και τους Οστρογότθους στην Ευρώπη προκειμένου να εξελιχτούν σε ένα παραδοσιακό σκύλο νερού της Γερμανίας.
Μια άλλη θεωρία το θέλει να ταξιδεύει από τις Ασιατικές Στέπες στην Πορτογαλία γύρω στον 8ο αιώνα.
Αυτός είναι ένας λόγος που πολλοί συνδέουν, ακόμη και σήμερα, τα Κανίς με τον παραδοσιακό σκύλο της Πορτογαλίας με το μακρύ, μπουκλέ τρίχωμα γνωστό για την εξυπνάδα, την ταχύτητα και τις εξαιρετικές ικανότητες στο νερό.
Πάντως το Κανίς απεικονίζεται συχνά σε πίνακες του Γερμανού ζωγράφου Albrecht Durer, από τους οποίους διαπιστώνεται η παρουσία της φυλής από το 15ο αιώνα καθώς και σε πίνακες του Γκόγια (18ος αιώνας).
Τρία μεγέθη, ένας σκύλος
Αντίθετα με τις περισσότερες φυλές στις οποίες οι εκτροφείς πασχίζουν για ένα συγκεκριμένο μέγεθος, τα τρία βασικά μεγέθη των Κανίς – Τόι, μινιατούρα και στάνταρ – υπάρχουν εδώ και αιώνες.
Εκτός από τη χρησιμότητά τους ως σκυλιά συντροφιάς, τα Τόι – όπως και άλλες φυλές αντίστοιχου μεγέθους – έπαιξαν κατά την αναγέννηση τον παράξενο ρόλο των θερμαντικών για τα χέρια των ευγενών, οι οποίοι τα κουβαλούσαν συχνά μέσα στα φαρδιά μανίκια των σακακιών τους, δίνοντάς του την ονομασία «sleeve dogs».
Για αρκετούς αιώνες επίσης, η εξυπνάδα και η χαρισματική προσωπικότητα των Κανίς τα έκανε την αγαπημένη φυλή των τσιγγάνων, οι οποίοι τους μάθαιναν κόλπα και οργάνωναν παραστάσεις με τέτοια σκυλιά στις Ευρωπαϊκές πόλεις, ξεσηκώνοντας στο πέρασμά τους, τους θεατές, στη διάρκεια του 19ου αιώνα.
Η ανάγκη που έγινε μόδα
Ένα από τα πιο παρεξηγημένα στοιχεία σχετικά με τα Κανίς είναι τα παράξενα στίλ κουρέματος που συναντά κάποιος σ’ αυτά. Όμως η συγκεκριμένη κουπ με τις στρογγυλεμένες περιοχές, τα ξυρισμένα σημεία και τη φουντωτή ουρά, είναι άμεσα συνδεδεμένη με το εργασιακό παρελθόν των Κανίς.
Προκειμένου να προστατευτούν τα βασικά όργανα και οι σύνδεσμοι των σκυλιών από το κρύο και την υγρασία, συγκεκριμένες περιοχές έπρεπε να κουρευτούν περισσότερο, ώστε να διευκολύνουν την κίνηση στο νερό κι άλλες να διατηρήσουν το αρχικό τρίχωμα ως προστασία από το κρύο. Η φούντα στην ουρά λέγεται πως έχει να κάνει με το να ξεχωρίζει από μακριά ένα Κανίς που κολυμπά στο νερό.
Η παραπάνω ανάγκη, σε συνδυασμό με τη χρησιμοποίηση των σκυλιών σε αυτοσχέδιες παραστάσεις, δεν άργησε να δημιουργήσει μια «μόδα» κουρέματος της συγκεκριμένης φυλής, την οποία οι Γάλλοι ευγενείς του 19ου αιώνα πραγματικά έφτασαν στα άκρα, μόλις ανακάλυψαν πως μπορούσαν να κουρεύουν, να χτενίζουν αλλά και να βάφουν το τρίχωμα των αγαπημένων τους συντρόφων δημιουργώντας περίεργες μόδες με τις διαφορετικές κουπ.
Ήταν η εποχή κατά την οποία οι Γάλλοι αγκάλιασαν με εξαιρετική θέρμη τα γερμανικά Πουντλ και τα μετέτρεψαν σε Κανίς (Caniche) και σύντομα στο «Εθνικό σκυλί της Γαλλίας».
Το σκυλάκι το κανίς
Τα σημερινά σκυλιά του «καναπέ» έχοντας περάσει μέσα στους αιώνες από όλα τα εργασιακά «πόστα» – από κυνηγετικά και τσοπανόσκυλα, έως οδηγοί τυφλών, φύλακες και πολεμικά σκυλιά και από κυνηγοί τρούφας αλλά και πουλιών έως και σκυλιά τσίρκου – εξελίχτηκαν σε ένα από τα καλύτερα σκυλιά συντροφιάς που θα μπορούσε να ονειρευτεί ένας άνθρωπος. Αποτελούν μάλιστα τον ιδανικότερο υποψήφιο σκύλο για τους υστερικούς με την καθαριότητα, αφού δε χάνουν τρίχα και δεν προκαλούν αλλεργίες.
Ανάμεσα στα χαρακτηριστικά τους είναι η φιλική συμπεριφορά, ο πιστός και τρυφερός χαρακτήρας, η υπομονή με τα παιδιά και η διάθεση για μάθηση.
Αν μάλιστα στα παραπάνω υπολογίσει κάποιος πως είναι από τις ελάχιστες φυλές που ζουν συχνά έως και τα 20 χρόνια, αντιλαμβάνεται πως βρίσκεται μπροστά σε ένα σκύλο «που τα κάνει όλα και συμφέρει».
XΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΦΥΛΗΣ
Εμφάνιση: Σκύλος αρμονικός, μεσαίων διαστάσεων, με χαρακτηριστικό σγουρό τρίχωμα, ενεργητικός, έξυπνος, έτοιμος πάντα για δράση, με αέρα κομψότητας και χαρακτηριστική υπερηφάνεια.
Χαρακτήρας: Εξαιρετικά πιστός, πρόθυμος για μάθηση, ευχάριστος, δηλαδή ένα εξαιρετικό σκυλί συντροφιάς.
Μεγέθη: Σύμφωνα με τα πρότυπα της FCI υπάρχουν τέσσερα μεγέθη. Το Μεγάλο έχει ύψος από 45 έως 60 εκατοστά. Το Μεσαίο μέγεθος έχει ύψος από 35 έως 45 εκ. Η Μινιατούρα από 28 έως 35 εκ. Η συγκεκριμένη κατηγορία πρέπει να μοιάζει με μικρογραφία του μεσαίου, διατηρώντας όσο το δυνατόν τα χαρακτηριστικά του μεγαλύτερου. Το Toy έχει ύψος μικρότερο από 28 εκ. με ιδανικό τα 25 εκ. Διατηρεί τις αναλογίες της μινιατούρας.
Χρώμα: Μαύρο, λευκό, καφέ, γκρι και βερυκοκί.
Τρίχωμα: Λεπτής υφής, σγουρό, ελαστικό και παχύ, με ομοιόμορφο μήκος. Δε μαδάει και είναι εύκολο στην περιποίηση, καλύτερα όμως από εξειδικευμένο κομμωτή.
Εκπαίδευση: Το Κανίς είναι ένα σκυλί πρόθυμο για εκπαίδευση, αρκεί αυτή να έχει περισσότερο χαρακτήρα παιχνιδιού παρά «σχολείου». Θέλει πολύ να ευχαριστεί το αφεντικό του και είναι πρόθυμο να μαθαίνει συνεχώς καινούργια κόλπα.
Κατάλληλο: Ίσως ο ιδανικός σκύλος συντροφιάς. Κατάλληλος για μοναχικούς αλλά και για οικογένειες, πρόθυμος για… πάντα για παιχνίδια αλλά και ιδιαίτερα… βολικός στο σπίτι. Δείχνει μεγάλη υπομονή με τα παιδιά, συμμετέχει με κέφι στα παιχνίδια τους χωρίς να γίνεται ποτέ κυριαρχικός ή επικίνδυνος. Προσοχή από που θα το αποκτήσετε διότι, λόγω της μεγάλης δημοτικότητάς του, όλοι έχουν από ένα να σας προτείνουν (ειδικά αυτή την απολύτως ελληνική εκδοχή του, το Γκριφόν – Κανίς…)